แนะวิธีฟื้นฟู สวนทุเรียนหลังน้ำลด เกษตรอำเภอย่านตาขาวลงพื้นที่ให้คำแนะนำเกษตรกรตรัง
เบื้องต้นได้แนะนำให้เกษตรกรเร่งระบายน้ำออกจากโคนต้นหรือบริเวณที่มีน้ำขังโดยเร็วที่สุด ด้วยการขุดร่องน้ำช่วยให้ระบบรากกลับมาหายใจได้ตามปกติ พร้อมย้ำไม่ควรนำเครื่องจักรกลเข้าพื้นที่หรือเดินเหยียบย่ำบริเวณโคนต้นขณะที่ดินยังเปียก เพราะจะทำให้ดินอัดแน่น โครงสร้างดินเสียหาย และส่งผลต่อการซึมผ่านของน้ำ รวมถึงทำให้รากอ่อนแอลงกว่าเดิม
นอกจากนี้ยังให้เกษตรกรตัดแต่งกิ่งที่ฉีก หัก หรือแน่นทึบออก เพื่อเปิดทรงพุ่มให้โปร่ง ลดการคายน้ำ และช่วยกระตุ้นให้ทุเรียนแตกใบใหม่ได้เร็วขึ้น พร้อมกันนี้ควรฉีดพ่นปุ๋ยทางใบเพื่อเสริมการฟื้นตัว เนื่องจากระบบรากที่ยังอ่อนแอไม่สามารถดูดน้ำและธาตุอาหารจากดินได้เต็มที่ โดยสามารถใช้ปุ๋ยน้ำสูตร 12-12-12 หรือ 12-9-6 หรือปุ๋ยเกล็ดสูตร 21-21-21 หรือ 16-21-27 ผสมน้ำฉีดพ่นตามอัตราที่แนะนำ
เมื่อดินเริ่มกลับมาแห้งตามปกติ ควรพรวนดินเพื่อเพิ่มออกซิเจนให้ระบบราก ช่วยให้รากใหม่แตกได้ดีขึ้น ก่อนใส่ปุ๋ยบำรุงเพิ่มเติม ทั้งนี้ สวนทุเรียนที่ถูกน้ำท่วมขังเป็นเวลานานมีความเสี่ยงสูงต่อโรครากเน่า–โคนเน่า จึงต้องป้องกันและรักษาโดยใช้สารเคมีกันรา เช่น เมตาแลดซิล (ริโดมิล), อีโฟไซท์-อลูมินั่ม (อาลิเอท), พีซีเอ็นบี (เทอราดลอร์, บลาสลิโคล) หรือใช้สารชีวภัณฑ์ไตรโคเดอร์มา รวมถึงปรับสภาพดินด้วยปูนขาวหรือโดโลไมท์ให้มีความเป็นกลางหรือด่างเล็กน้อย ซึ่งเป็นสภาพที่เชื้อสาเหตุโรคเจริญได้ไม่ดี
ในกรณีที่ต้องปลูกซ่อม จำเป็นต้องรอให้ดินแห้งก่อน แล้วปรับสภาพดินด้วยการโรยปูนขาวหรือโดโลไมท์ ใส่ปุ๋ยคอก และตากดินไว้อย่างน้อย 1 เดือนก่อนขุดหลุมปลูกใหม่ โดยย้ำว่าห้ามปลูกซ่อมในดินที่ยังชื้นแฉะหรือมีน้ำขังโดยเด็ดขาด เพราะจะทำให้ต้นใหม่เสียหายได้ง่าย
ด้านการช่วยเหลือ เกษตรกรที่ได้รับผลกระทบสามารถแจ้งความประสงค์ขอรับการสนับสนุนผู้ประสบภัยพิบัติด้านพืชได้ที่องค์การบริหารส่วนตำบล ณ พื้นที่ตั้งแปลง และสามารถขอรับเชื้อราไตรโคเดอร์มาเพื่อฟื้นฟูต้นทุเรียนหลังน้ำลดได้ที่สำนักงานเกษตรอำเภอย่านตาขาว
การลงพื้นที่ครั้งนี้มีเป้าหมายเพื่อช่วยให้เกษตรกรฟื้นฟูสวนทุเรียนได้อย่างถูกต้องและรวดเร็ว ลดความเสียหายระยะยาว และสร้างความมั่นคงให้ผลผลิตในฤดูกาลถัดไป
